E.horridus ที่เกิดขึ้นเท่านั้นที่ตำบล the Port Elizabeth และ Uitenhage และบริเวณรอบๆ ไม่มีการทับซ้อนพื้นที่กับ E.trisprinosus ที่ซึ่งเกิดขึ้นทางทิศตะวันออกใน the Bushmens และ Fish River Valleys

• The median leafletsของ E.horridus จะกว้างและมีการบิดของชองหนามที่เรียกว่า lobs บนผิวด้านล่างของใบย่อยทั้งหมดจะมากกว่าและมากกว่ารูปแบบธรรมดาใน E.trisprinosus  ที่ซึ่ง lobes จะไม่ธรรมดา ความพิเศษในส่วนของด้านล่างของใบที่ซึ่งใบย่อยปกติจะไม่มีหนามขอบใบ ใบย่อยทั้งหมดของ E.trisprinosus จะชัดเจนใน lobes ที่จะชี้ขึ้นทางด้านบนผิวเท่านั้น
• สีใบของใบอ่อนของ E.horridus จะเป็นสีน้ำเงินอมเทาเข้ม แต่บริเวณของใบE.trisprinosus จะสีฟ้าและเขียวน้อยกว่าในรูปแบบเดียวกัน
• The cones of E. horridus เป็นสี brownish-red  ขณะที่  E. trispinosus จะเป็นสี yellow, greenish-yellow หรือ bluish-green.
• The female cone scales of E. horridus จะค่อนข้างเรียบและเต็มไปด้วยเส้นมากมาย ขณะที่ The female cone scales of E. trispinosus ผิวจะมีความหยาบมากและเป็นเม็ดตะปุ่มตะป่ำ

1. ในตำบล The Uitenhage จะมี E.horridus เกิดขึ้นรวมถึง E.longifolius และหลายสายพันธุ์ Hybrids ได้มีการพบเกิดขึ้นเช่นกัน ลักษณะที่เกิดขึ้นทั้งสองชนิดในบริเวณนี้จะเป็นเหมือนลักษณะกลางๆที่เกิดขึ้นในการเป็น Hybridsของสองชนิดนี้ ใบย่อยจะมีช่วงจากไม่มีหนามจนถึงหนามที่เป็น lobed จะลึก ในหลายกรณี ในกรณีที่สีออกมาทางด้านเขียวแสดงว่าได้สายพันธุ์ Encephalartos longifolius มามากกว่า ขณะที่ถ้าสีของ Cone มีแนวโน้มที่จะออกไปทาง E.horridus ใบอ่อนทั้งหมดของE.horridus จะมีสี Silver blue ขณะที่ใบของ E.trisprinosusจะได้สี Blue ที่น้อยกว่าและบางทีอาจจะเป็นสีเขียวได้ในบางฟอร์ม Coneทั้งหลายของ E.horridus จะเป็นสีน้ำตาลแดงขณะที่ E.trispinosus จะเป็นสี yellow, greenish-yellow or blue-green. มีการรายงานอย่างไม่เป็นทางการของ hybrids ระหว่าง E. horridus and E. lehmannii ในตำบล the Uitenhage เกิดขึ้นด้วยเช่นกัน
2.   E. horridus อาจจะมีความอุดมสมบูรณ์มากจนกระทั่งถึงปัจจุบัน ไม่กี่ปีที่ผ่านมามันอาจจะเห็นพืชสายพันธุ์นี้เห็นอยู่ระหว่างทางถนนรอบๆ Uitenhage จำนวนนักสะสมอันมากมายสะสมอยู่ในสวนใน Uitenhage,Despatch และ Port Elizabeth และความจริงที่ว่ามันจะดีมากๆที่จะมีตัวแทนในการสะสมในส่วนที่เหลือของ South Africa และ ต่างประเทศ มันชี้ออย่างเห็นได้ชัดว่าในวันนี้ของความอุดมสมบูรณ์ในธรรมชาติกำลังจะเป็นอดีตเพราะตอนนี้น่าจะใกล้สูญพันธุ์เลย สายพันธุ์นี้จำนวนกลุ่มน้อยจะถูกปกป้องใน the Springs Nature Reserve ใกล้ Uitenhage แม้ว่า E. horridus จะถูกประกาศว่าเป็นสายพันธุ์นี้ที่กำลังจะสูญพันธุ์และจะไม่สามารถนำมันออกจากที่อาศัยอยู่ในธรรมชาติ ถ้าไม่มีใบอนุญาติ   ที่เห็นเมล็ดอยู่มีจำนวนน้อยมากๆในการอาศัยอยู่ในธรรมชาติ  เมล็ดเกือบจะทั้งหมดที่ปรากฎอยู่จะถูกรบกวนด้วยตัวด้วง สถานภาพของการผลิตสายพันธุ์ E.horridus ในธรรมชาติ ดังนั้นดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่ไม่แน่นอนในอนาคต
3.  ในการกระจายตัวของสายพันธุ์บริเวณนี้มีบางส่วนที่มีการทับซ้อนกัน คือ Encephalartos lehmannii กับ Encephalartos longifolius และบางทีนำไปสู่การการผสม(hybridisation) โดยเฉพาะ Encephalartos lehmannii
4. ถ้าไม่พิจารณา Conesของ Encephalartos horridus สามารถสับสนได้อย่างง่ายกับฟอร์มต่างๆของ Encephalartos trisprinosus และบางฟอร์มของ Encephalartos arenarius blue form. ใน Encephalartos horridus Lobes ของใบเป็นสิ่งสำคัญ อย่างไรก็ตามการบิดในใบเป็นจำนวนมากและขอบใบที่โค้งลงจะดูแข็งๆมากกว่าทาง Encephalartos trisprinosus และ Encephalartos arenarius blue form  แต่ทว่าผิวบนใบของ Encephalartos horridus การโค้งนูนของใบย่อยหรือจะห่อในทางกลับกัน  กับอีก 2 สายพันธุ์ในส่วนทาง Encephalartos trisprinosus และ Encephalartos arenarius blue form จะห่อใบเป็นแบบ concave
5. นักพฤกษศาสตร์ที่สะสมปรงจำนวนน้อยจะรู้จักดีในใบย่อยทั้งหมดที่ชี้ชัดว่ามันคือ  Encephalartos horridus  ยกเว้นว่าพวกมันที่มีสีใบเป็นสีเขียวแก่ตอนเริ่มต้น เพราะว่ามันจะถูกเรียกว่ากลุ่มเฉพาะที่คนไม่ปกติเท่านั้นที่จะสะสม โดยมันอาจเป็นได้ว่ามันคือ mutant form
   

   English language

   Encephalartos horridus

Encephalartos horridus is a very distinctive South African cycad which has been known to botanists for almost 200 years.  Its very characteristic leaves always make an impression on people who see it for the first time, as is evident from its name.  It is not known who discovered E. horridus, botanically speaking, or when it happened but by 1801 at least one plant was growing in Vienna and in this year it was described, illustrated and named by Jacquin, who called it Zamia horrida.  In 1834, when he introduced the genus name, Encephalartos, Lehmann changed the name to Encephalartos horridus.  This species name is unique amongst South African cycads in that it is the only one with a negative connotation.  Charles Joseph Chamberlain, who saw plants in habitat at Despatch during a visit in 1912, wrote: “It’s terrible leaves give it a clear title to its name” and concluded that “Encephalartos horridus is well named”.

summary

1801 :N.J.Jacquin was decribed as Zamia horrida

1834 : J.G.C. Lehmann  was transferred genus Encephalartos ,which neccessitated a gender change to the epithet to comply with the latin rule.

1912, wrote: “It’s terrible leaves give it a clear title to its name” and concluded that “Encephalartos horridus is well named”.

the epithet is derived from a latin word for “dreadful” or “horrible” and undoubtedly refers to the spininess of the plant’s leaves

explain

Encephalartos horridus is one of the most beautiful and unusual of all the Encephalartos.  The intense blue of its foliage is unique and is not equalled  by any other blue-leafed cycad.

two clear forms of Encephalartos horridus can be easily distinguished:

1.A dwarf which grows on the hills near Port Elizabeth and the more robust, handsome form from the Uitenhage district. The only differences between the two forms lies in the stem and leaf size. The Port Elizabeth plants are dwarf like with stems that rarely exceed 30 cm. The leaves recurve creating a tangled mass of thorny foliage.

2. The Uitenhage form of Encephalartos horridus is generally considered to be more typical of the species. This robust form produces stems of up to one metre tall with long recurving leaves ending with a distinctive curl at the tip of leaf

Habitat

The species greows in the Uitenhage district   of the Eastern Cape, in the  thorny mixed scrub and also occurs west of Port Elizabeth in sourveld areas,Karoo scrub,including the addo and Uitenhage bush, all quite dry.It grows mainly on rocky  ridges in full sunlight.The annual rainfall  for the areas is 250-650  mm and falls throughout the year.The climate is temperature with frost rare in winter, and temperatures may reach than  40°C(104°F) in summer

Cultivation

The plants grow slowly and is frost hardy.  It is very susceptible to rotting under wet conditions, especially if the drainage is inadequate. It thrives best and developes its grey colour to fullest potential if exposed to full sunlight. It is readily propagated from seed and sucker

Distribution

South africa ,East Cape Province,Port Elizabeth and Uitenhage district

It prefers full sunlight and persists in a range of habitats including Karoo scrub, sourveld, deep fertile soil and open rocky ridges.

Eastern Cape blue cycads are now available as a result of commercial distribution in nurseries and gardens throughout the world.

It also makes an ideal potted plant for a sunny location. Its culture and usage in the landscape.

CULTURE AND GROWTH OF ENCEPHALARTOS HORRIDUS

Soil:  Like many other types of cycads, E. horridus like a good draining soil.  What this means is that the water given to the plant needs to pass through the growing medium fairly quickly.  If you are making your own potting mix, this can be accomplished by adding coarse sand,red earth,laterite,Akadama soil ,Kiriga ,Aqua Clay,pumice, scoria, good caliper decomposed granite, very fine rocks, or other coarse material,charcoal. Things such as fine leaf mold, very fine sand, clay-like topsoil or decomposed organic materials tend to slow the passage of water and retain moisture.  With a good mix, when you water a containerized plant, you should see water trickling out the bottom of the pot in a matter of seconds.

In terms of the best soil type in the garden, the same principals apply.  E. horridus likes good drainage.You should test the water drops on the ground  You can actually dig a hole in the garden and fill it with water.  You prefer that this water disappears in a matter of 10 minute to  twenty minute.  If it persists for more than 2 hours, you’re going to have problems growing this species unless you change things.but if the ground is absorbing so bad through the water, you should plug the water down to drain the bottom

Stem

Stem: Mainly aerial, erect and unbranched although suckering freely, often causing the plant to develop into a multi-stemmed clump. Encephalartos horridus sucker from the base and may also produce branches along the length of stem. The stem can attain a length of 1.1-1.5 m, of which at most 0.3-0.8 m will be above ground due to the action of contractile roots. The stem can be up to 25- 30 cm in diameter and its apex is covered by hard pungent cataphylls

leaves

Initial new leaves have brown,dark brown,light brown,red-brown,silver brown,violet brown,orange colour change a silver-blue on the upper side which gradually changes to dark green as the outer wax layer wears off. The lower side of the leaf is lighter green with leass wax. The basal part of the leaf is straight, but the terminal part curves strongly downwards and inwards to resemble a coiled watch spring in some cases.The leaves are stiff and long 0.6-1.0 m. the pp-angle increases from 10°to40° at the leaf apex to 130° to 170° at the blade’s base. The pp-angle increases form 10°-40° at the leaf apex to 130° to 170° at the blade ‘s base.The pr-angle increases from 50° to 90° at the leaf apex to 80° to 90° at the blade’s base. The s-angle is +10° to +40° at the leaf apex  and change to become -20° to -40° at the blade’s base. Leaflets do not shield one another but their lobs do sometimes shield one another incubously at the leaf apex.

petiole  :long 120-200 mm  and the base has a pronounced reddish brown collar.

Mediun leaflets : long 100 mm and wide 25-30 mm. they are hard and without nodules. the leaflets have 1-3 pungent lobes which point in different directions. the upper surface of the leaflets in convex  transversely with the leaflet margins rolled inwards. Longitudinally. the leaflts are generally straight or slightly concave on the upper side.

Basal leaflets : These are lobeless and decrease in size to a single spine at most

Cone

These appear during December-January. (at south africa)

Male  Cones : Reddish brown initially due to a thin layer of short hairs, but later becoming more greenish brown. one or two cones are produced per season per stem. They are 400-480 mm long, 60-120 mm in diameter and have a peduncle 60-100 mm long. A cone has a fresh mass of 0.5-1.8 kg and 230-360 sporophyllys. Pollen shedding takes place during February-May.

Female cones: These are mostly greenish red-brown due to a thin layer of short hairs, but later becoming greener.In some cases the cones the cones are either green or Khaki-coloured throughout. Only one cone is produced per season per stem.It is typically long 460-510 mm, diameter  150-200 mm and with a peduncle long 70-75 mm. A cone has a fresh mass of 5.0-8.5 kg and 200-300 sporophylls of which the apical sterile ones comprise about 13% of the total. The cones disintegrete spontancous during September-December to yeild 195-480 omnules.

Seeds   :  Red, long 35-45 mm and Diameter 20-25 mm.The sarcotesta index is about 35% and the sarcotesta becomes mucilaginous on ripening.

Seed kernels: long 25-31 mm. diameter 20-22 mm. and smooth with 10-12 longitudinal line

Note (reference Nat Grobbelaar book P.203-206)

2 form of the species are sometimes postulated

1. the “originary” Uitenhage form
2. the “dwarf” Port Elizabeth from with shorter stem and shorter leaves.

The differences are. however, apparently due to differences in the two habitats because they disappear when plants form

https://www.iucnredlist.org/species/41905/10587904

Description

reference http://www.cycadsociety.org/horridus/horridus.html

reference Nat Grobbelaar book P.203-206

reference https://www.junglemusic.net/Encephalartos_horridus/Encephalartos_horridus_article/encephalartos_horridus.html

reference  Donaldson, J.S. 2010. Encephalartos horridus. The IUCN Red List of Threatened Species 2010